تغذیه فرآیندی است که درطی آن سلول‌های بدن حیوان قابلیت استفاده از مواد شیمیایی مورد نیاز خود را جهت انجام مطلوب واکنش های متابولیکی و شیمیایی برای رشد، نگهداری (Maintenance)، کار و تولید دریافت می نماید. شناخت روابط بین مواد موجود در خوراک ها و نیاز سلول های موجود زنده قبل از استفاده عملی و خوراک دادن، ضروری می باشد. در آغاز بررسی علم تغذیه نیاز به شناخت کلیه این روابط از نظر بیوشیمی و فیزیولوژی داریم.
از سمت مقابل تغذیه دام با مواد بیهوده و غیر اقتصادی می‌تواند منجر به ایجاد مشکلات بهداشتی در آن‌ها شود. این امر به مهارت، دانش و تمرین زیادی نیاز دارد تا بتواند خوراک بهینه حیوانات را تهیه کند. اولین قدم، درک خوبی از انواع مختلف غذاهایی است دام می‌تواند از آن‌ها مصرف کند. مرحله دوم نیز آشنایی فرد و یادگیری چگونگی ترکیب غذاهای مختلف با هم برای تشکیل جیره‌های غذایی متعادل برای حیوانات است.
چه مواد غذایی باید در خوراک دام باشد؟
اینکه چه نوع مواد مغذی در خوراک دام به کار برده شود، بسیار مهم است. به طور کلی خوراک دام از سه جنبه‌ی کربوهیدرات، پروتئین و چربی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
کربوهیدرات
کربوهیدرات‌ها از قندها و نشاسته‌ها و فیبر تشکیل شده اند که قند و نشاسته انرژی و گرما را تامین می‌کنند. در صورت عدم استفاده بلافاصله آن‌ها به عنوان چربی ذخیره می‌شوند. فیبر ماده‌ای با ارزش غذایی کمی است. این در حالی است که نقش مهمی در سالم نگه داشتن دستگاه گوارش دارد. افیبر فرایند هضم را تحریک کرده و به جذب مواد غذایی کمک می‌کند.
پروتئین
پروتئین‌ها حاوی کربن، هیدروژن و اکسیژن هستند. علاوه بر این، آن‌ها حاوی نیتروژن نیز می‌باشند. پروتئین‌ها برای حفظ بدن و رشد و ترمیم بافت‌ها به کار می‌روند. پروتئین‌ها همچنین گرما و انرژی را تأمین می‌کنند. پروتئین برای حیوانات جوان و در حال رشد و همچنین برای حیواناتی که شیرده از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
برای خواندن کامل این مطلب لطفا به لینک زیر مراجعه نمایید.
